27.9.13

Ο νεκρός ταξιδιώτης, το νερό και τα όνειρα



Στο ωραιότατο βιβλίο του Το νερό και τα όνειρα ο Γκαστόν Μπασελάρ διατυπώνει μερικές πολύ ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις για τη σχέση των λογοτεχνικών ονείρων με την τελετουργική καταβύθιση του νεκρού στη θάλασσα:

20.9.13

Η αρχή της παγκόσμιας ιστορίας



















Ας υποθέσουμε ότι η ιστορία του κόσμου είναι μία και ενιαία· ας υποθέσουμε επίσης ότι αυτή η μοναδική ιστορία είναι γραμμική: ότι αποτελείται απ’ το παρελθόν που αφήσαμε πίσω μας, απ’ το παρόν που βιώνουμε τώρα και απ’ το μέλλον που περιμένουμε να ρθεί. Το ερώτημα που τίθεται τώρα είναι το εξής: σε ποιο σημείο αυτής της χρονικής ακολουθίας εντοπίζεται το παρόν μας; Σε ποιο σημείο της νοητής γραμμής βρίσκεται το τώρα μας; Είμαστε άραγε στην αρχή του χρόνου ή στο τέλος της ιστορίας; Ή μήπως η ανθρωπότητα είναι ένας ώριμος άνθρωπος που έζησε τα χρόνια της νεότητάς του και βαδίζει προς τα γήρας; Θα μπορούσαμε άραγε να πούμε ότι έχουμε διανύσει τη μισή απόσταση και μας υπολείπεται άλλη τόση;

6.9.13

καιρός του φιλήσαι και καιρός του μισήσαι, καιρός πολέμου και καιρός ειρήνης


Στο ωραιότατο ποίημα του Γιώργη Παυλόπουλου «Δεν ξανακοίταξα», έρχονται σε αντιπαράθεση δύο εντελώς διαφορετικοί χρονότοποι, ο χρονότοπος του πολέμου κι ο χρονότοπος της ειρήνης: